تأثیر قصه‌گویی بر زبان‌آموزی، تخیل و اعتمادبه‌نفس کودکان

قصه‌گویی یکی از قدیمی‌ترین و مؤثرترین روش‌های آموزش و تربیت کودکان است؛ روشی که برخلاف آموزش‌های خشک و مستقیم، با زبان احساس، تصویرسازی و ارتباط قلبی وارد ذهن کودک می‌شود.

 امروزه، با وجود کتاب‌های صوتی و پلتفرم‌هایی مثل شنوبوک و شنوکیدز، قصه‌گویی نه تنها فراموش نشده، بلکه با کیفیت بالاتر و شیوه‌ای هوشمندانه‌تر در زندگی کودکان برگشته است.

۱. تقویت زبان و مهارت گفتاری

وقتی کودک قصه می‌شنود، ناخودآگاه با واژه‌های جدید، ساختارهای درست جمله و لحن صحیح گفتار آشنا می‌شود. برخلاف تلویزیون که تصاویر آماده ارائه می‌دهد، قصه کودک را مجبور می‌کند معنا را از صدا و کلمات استخراج کند؛ دقیقاً چیزی که به یادگیری زبان کمک می‌کند. به‌خصوص کودکانی که دیر صحبت می‌کنند یا دو زبانه هستند، با کتاب صوتی رشد سریع‌تری در کلام خواهند داشت.

۲. تقویت تخیل و تصویرسازی ذهنی

قصه، ذهن کودک را وادار به ساختن تصویر می‌کند — هر شخصیت، هر صحنه و حتی هر احساس را خودش می‌سازد. این یعنی:

تقویت خلاقیت و قدرت حل مسئله
تقویت حافظه بلندمدت
آمادگی برای یادگیری داستان‌نویسی و نوآوری در آینده

به همین دلیل روان‌شناس‌ها تأکید می‌کنند که اگر قرار است کودک مدام با موبایل باشد، حداقل گوشی برایش «تصویر نسازد»، بلکه صدا جرقه‌ی تخیلش باشد.

۳. افزایش اعتمادبه‌نفس و مهارت اجتماعی

قصه‌ها به کودک یاد می‌دهند که «تنها نیست»، دیگران هم ترس‌ها، شجاعت‌ها، اشتباه‌ها و رویاهایی دارند مثل او. شنیدن داستان قهرمانانی که شبیه خودش هستند، باعث می‌شود:

ترس‌هایش کمتر شود.
احساس «توانستن» کند.
راحت‌تر حرف بزند و احساساتش را بیان کند.

حتی در بسیاری از خانواده‌ها، کودکی که فقط ۲ ماه شنونده شنوبوک بوده، شروع به بازگو کردن قصه‌ها برای دیگران کرده،  یعنی ورود طبیعی به مهارت سخنوری!


قصه‌گویی فقط سرگرمی نیست؛ یک تمرین عمیق برای رشد ذهنی و شخصیتی کودک است. اگر می‌خواهید توجه فرزندتان از موبایل و کارتون بی‌هدف جدا شود، قصه بهترین نقطه شروع است... هم امن‌تر، هم هوشمندانه‌تر.

در شنوبوک و شنوکیدز، ما دقیقاً با همین هدف قصه می‌گوییم؛ برای رشد، نه فقط سرگرمی.

---

اشتراک گذاری